Αδέλφια μου,
Σήμερα, 47 χρόνια μετά από την μαύρη εκείνη ημέρα, της Τούρκικης Εισβολής, στις 20 Ιουλίου 1974, που είχε ως αποτέλεσμα τον μοιρασμό της πολυαγαπημένης μας Πατρίδας, βρισκόμαστε και πάλι συνεπείς στα Προσκοπικά μας καθήκοντα για να αποφέρουμε την ύστατη Τιμή στους Ήρωές μας. Έστω και με μια λιτή αντιπροσωπεία, για ακόμα μια χρονιά λόγω της πανδημίας, τοποθετήσαμε από ένα λουλούδι σε κάθε χρυσό τάφο όπου κείτονται τα Παλληκάρια που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα. Φόρο τιμής, που δυστυχώς θα έχουμε κάθε χρόνο ενώπιον μας, για τα λιοντάρια της Κύπρου μας.
Ας αφιερώσουμε όλοι μερικά λεπτά από τον χρόνο μας με την σκέψη όλων μας προς τους ανθρώπους που έφυγαν να υπηρετήσουν την Πατρίδα αλλά δεν γύρισαν ποτέ. Η σκέψη μας σε όλες τις οικογένειες που έμειναν μισές, σε όλα τα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς πατέρα ή μητέρα.
Ως Πρόσκοποι, ας αναλογιστούμε την γνώση και την ηθική που ως καθήκον μας έχουμε να προσφέρουμε σε όλα τα μέλη μας. Να χτίσουμε όλες αυτές τις ψυχές με αγάπη προς την Κύπρο μας, αξίες και ιδανικά που θα οδηγήσουν τον τόπο αυτό προς την Ελευθερία.
Η σκέψη μας είναι και σε όλους τους Πρόσκοπους που έπεσαν στις μάχες που ακολούθησαν κατά την Τούρκικη Εισβολή και διακρίθηκαν για τα πρωτόγνωρα χαρίσματά τους, για το θάρρος τους και την αγνότητά τους.
Σε όλους που θυσιάστηκαν για να ζούμε όλοι εμείς σήμερα….’Του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται’.
Με Προσκοπικούς Χαιρετισμούς,
Γιώργος Ανδρέου
Γενικός Έφορος